We wtorek, 18 marca, w Administracji Samorządu Rejonu Wileńskiego odbyło się spotkanie pracowników domów rodzinnych, którego celem było omówienie dobrych praktyk, bieżących problemów i trudności, z jakimi borykają się specjaliści.
Spotkanie zostało zorganizowane przez Wydział Dobrobytu Społecznego Administracji Samorządu Rejonu Wileńskiego, a dyskusję prowadziła Krystyna Malinowska, kierowniczka wydziału. Aby podzielić się swoimi doświadczeniami spotkali się Leokadia Pawtel, kierowniczka Centrum Kryzysowego ds. Rodziny i Dziecka Rejonu Wileńskiego, Justyna Turbienė, kierowniczka Centrum Dobrobytu Rodziny i Dziecka Rejonu Wileńskiego, a także pracownicy domów rodzinnych tych ośrodków.
„Wasza codzienna praca i powołanie mają duży wpływ na życie innych. Poświęcacie swój czas i zdrowie, dając miłość i opiekę tym, którzy najbardziej tego potrzebują. Chcemy usłyszeć, jak sobie radzicie, z jakimi wyzwaniami się zmagacie oraz jak my, jako samorząd, możemy pomóc.
Wasza opinia jest ważna w budowaniu silnej społeczności, dlatego zachęcamy do dzielenia się z nami swoimi oczekiwaniami i sugestiami, które mogą przyczynić się do usprawnienia naszej pracy i rozwiązania napotykanych problemów. Wierzę, że będziemy organizować takie spotkania regularnie, abyśmy mogli dyskutować, współpracować i lepiej się poznać” – powiedziała K. Malinowska, kierowniczka Wydziału Dobrobytu Społecznego.
Podczas spotkania uczestnicy dzielili się historiami ze swojej codziennej pracy oraz opowiadali o skomplikowanych i radosnych przypadkach, związanych z dziećmi pozostającymi pod ich opieką. Uczestnicy dzielili się również informacjami dotyczącymi liczby personelu i dzieci w ośrodkach, a także planami na przyszłość.
Podczas dyskusji omówiono, jak właściwie rozpocząć komunikację z dziećmi, które niedawno dołączyły do domów rodzinnych i które doświadczyły traumy fizycznej i emocjonalnej, a także wagę przekazywania informacji, wzajemnej otwartości, wyrażania emocji i zaufania. Specjaliści podzielili się swoimi doświadczeniami w zakresie komunikacji z dziećmi na temat ich biologicznych rodziców i podtrzymywania więzi.
Zwrócono również uwagę, że dzieci, szczególnie te, które doświadczyły traumy emocjonalnej, są niezwykle wrażliwe na wpływy otoczenia, a ich stosunek do świata kształtowany jest często pod wpływem zachowań i słów dorosłych. Dlatego dorośli, zwłaszcza ci, którzy pracują z dziećmi, powinni przede wszystkim nauczyć się komunikować ze sobą – rozwijać empatię, cierpliwość i skuteczną komunikację oraz współpracować.
Specjaliści są zgodni, że do najważniejszych czynników, które pomagają chronić dziecko pozostawione bez opieki przed zgubnymi nawykami, negatywnymi, destrukcyjnymi wpływami społecznymi i innymi niebezpiecznymi sytuacjami, należy zapewnienie wsparcia emocjonalnego, dobrego przykładu rodzinnego i stworzenie atmosfery. Ważne jest także zaspokojenie potrzeb fizjologicznych.